سفارش تبلیغ
صبا ویژن

Frame Time چیست؟

«نرخ فریم دهی در ثانیه» یا Frames per second (به اختصار FPS) راهی آسان برای اندازه گیری کارایی است، با این حال یک یکتا دیگر به اسم Frame Time یا «طول فریم» نیز وجود دارد که راه بهتری برای پی بردن به عملکرد گیمینگ و نواسانات آن است. در نوشتار پیش رو به شناسایی Frame Time و تفاوت آن با FPS می‌پردازیم.

 

Frame Time چیست?

 

مفهوم Frame Time چیست؟

در صورتی که گیمر هستید ادراک به ماهیت Frame Time که Frame Delay نیز نامیده می شود، می‌تواند برای شما سودمند باشد اما اگر توسعه دهنده هستید، محاسبه و به‌کارگیری Frame Time می‌تواند در بهینه سازی ها به شما کمک کند.همان‌طور که دانید FPS بیانگر شمار فریم‌ها در یک ثانیه است و هرچه که بالاتر باشد، معمولاً مطلوب‌تر است. اما سخت آنجاست که FPS یک اندازه گیری خطی نیست و تحلیل دگرگونی ها آن می‌تواند گمراه کننده باشد. در ضمن یگانه سایر از دشواری ها FPS قابل جمع زدن نبودن آن است، چراکه یک یکای دست نویس نیست.

 

نمودار بالا سنجش FPS با Frame Time را اثر می‌دهد که به روشنی غیر دست نویس بودن FPS  را پرتو می‌دهد. اگر یک گسترش دهنده یا حتی فرآوری کننده محتوا باشید، شما نمی‌توانید برای پی بردن به تأثیر دگرگونی ها و بهینه سازی ها، FPS را جمع بزنید.

 

جدول بالا سنجش اندازه گیری FPS سری A و B و Frame Time آنها را نشانه می‌دهد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، FPS می‌تواند در مقادیر مختلف تغییر کند ولی تغییرات Frame Time هر بار مقاوم است. برای نمونه اگر نرخ فریم دهی از 100 فریم در ثانیه به 200 فریم در ثانیه برسد، دگرگونی ها ما 100 فریم در ثانیه یا 5 میلی ثانیه است. اما اگر نرخ فریم دهی از 20 فریم در ثانیه به 22.2 فریم در ثانیه برسد، تغییرات ما 2.2 فریم در ثانیه و تغییر Frame Time همان 5 میلی ثانیه است.

 

به بیانی ساده Frame Time حاصل تقسیم ثانیه (1000 میلی ثانیه) بر نرخ فریم دهی است. ذات خطی Frame Time شغل با آن و دریافتن به دگرگونی ها را آسان‌تر می‌کند. به وضوح Frame Time ذیل تر در اجرای بازی ها دلخواه تر است.

 

چگونه Frame Time را تفسیر کنیم؟

هنگامی که در رسیدگی یک بازی، کارت گرافیک و حتی پردازنده، نمودار Frame Time را مقابل خویش می‌بینید، این نمودار شدت بروز کُندی (افزایش مدت زمان لازم برای رندر شدن فریم‌ها) را پرتو می‌دهد. در این دست از نمودارها، صاف بودن آن (خط راست) بهترین حالت شدنی است و نشان می‌دهد نرخ فریم دهی برقرار است. ولی خروشان بودن آن (برآمدگی و فرو رفتگی زیاد) می‌تواند اثر دهنده عملکرد ناپسند در اجرای بازی باشد. البته هستی یک یا دو برآمدگی یا فرو رفتگی قابل چشم پوشی است و هنوز تجربه نهایی می‌تواند روان باشد.

 

احتمالاً با تماشا نمودار بالا به احسان متوجه اهمیت Frame Time شده‌اید، به راستی نمی‌توان صرفاً از روی ذیل بودن حداقل نرخ فریم دهی یا Minimum-FPS در اجرای بازی‌ها، به عملکرد لاغر رسید، چراکه می‌تواند تنها برای لحظات کوتاهی باشد، ولی دیاگرام Frame Time شدت آن را به اثر می‌دهد. در ضمن بیشینه نرخ فریم دهی یا Maximum-FPS نیز گذرگاه واقعیت برای داوری در ارتباط با تاثیر نیست چراکه درست همانند کمینه نرخ فریم دهی می‌تواند صرفاً انعکاس دهنده عملکرد لحظه ای کمیاب باشد.

 

در صورتی که Frame Time کم و بیش به 50 میلی ثانیه باشد، نرخ فریم دهی شما حدود 20 فریم در ثانیه است و مشکلاتی چون لگ زدن در اجرای بازی‌ها را تجربه خواهید کرد، در ضمن فریم‌هایی که مدت موعد لازم برای رندر شدن آنها از 50 میلی ثانیه فراتر می‌رود، با تأخیر و به کُندی نمایش دیتا می‌شوند که مشکلاتی چون لگ زدن را پدید می‌آورد. لازم به بیان است اگر Frame Time برابر با 16.7 میلی ثانیه باشد، نرخ فریم دهی بر روی 60 فریم در ثانیه قفل شده است، در این چهره دنبال غیر پرکار کردن محدود کننده‌هایی چون Vsync باشید.

 

احتمالاً می گویید میانه نرخ فریم دهی یا Average-FPS پیشه را راحت می‌کند و دیگر نیاز نیست با چنین جزئیاتی درگیر شوید، اما مشکل آنجاست که متوسط نرخ فریم دهی دو مقدار مهم کمینه و بیشینه نرخ فریم دهی را در خود حل می‌کند و آنها را از دست می‌دهید.

 

پیچیدگی‌های به وجود آمده می‌تواند گیج کننده باشد، چراکه کمینه نرخ فریم دهی و یا افت نرخ فریم دهی می‌تواند برای مدت بسیار اختصار باشد که حتی گیمر متوجه آن نشود اما از آنجایی که برنامه‌های کنتور (اروپایی) نرخ فریم دهی آن را ثبت می‌کنند، ممکن است به اشتباه تفسیر شود. خوشبختانه یک مسیر حل برای این سخت نیز وجود دارد و آن استفاده از صدک ها (Percentile) است. دیاگرام بالا حداکثر Frame Time در صدک های مختلف نشان می دهد. به راستی برای جاسازی دیاگرام صدک ها، مقادیر Frame Time به صورت افزاینده مرتب می شود.


نقد و بررسی حافظههای DDR

در این مقاله از حل تلفنی مشکلات کامپیوتر هدف داریم با انواع حافظه‌های DDR، مشخصات فنی و نحوه‌ی پیشه آن‌ها اغلب آشنا شویم و نسل‌های گوناگون این حافظه‌ها از DDR لغایت DDR4 را بررسی و با یکدیگر از جنبه‌های گوناگون مقایسه خواهیم کرد. وانگهی اصطلاحات تخصصی حافظه‌های DDR همانند سرعت کلاک، نرخ انتقال داده، تاخیر و تایمینگ را بازبینی خواهیم کرد.

 

حافظه‌‌ی DDR SDRAM یا به طور چکیده حافظه‌های DDR نوعی حافظه‌‌ی گذرا با دسترسی تصادفی دینامیکی (SDRAM) است که در هر سیکل کلاک به جای یک یکتا داده، دو یکتا دیتا را جابه‌جا می کنند و لذا به آنها Double Data Rate یا به طور خلاصه DDR گفته می شود. این حافظه‌ها جایگزین حافظه‌های قدیمی SDR SDRAM شده اند که در آنها در هر سیکل کلاک یک بیت داده منتقل می‌شد.

 

در حافظه‌‌ها‌ی DDR یک واحد دیتا در هر خیز (Rise) کلاک و یک یکتا دیتا در هر افت (Down) کلاک جابه‌جا می‌شود؛ از این رو نرخ انتقال داده‌ی این حافظه‌ها نسبت به حافظه های فاقد این ویژگی، در سرعت کلاک یکسان دو مساوی خواهد شد. بنابراین برچسب سرعتی که کمپانی های سازنده بر روی ماژول‌های حافظه DDR می‌زنند، دو برابر سرعت کلاک واقعی آن حافظه است. به عنوان نمونه یک حافظه‌ی DDR4-2133 با سرعت کلاک راستین 1066 مگاهرتز کار می‌کند، ولی شرکت سازنده سرعت کلاک آن را 2133 مگاهرتز اعلام می‌کند.

 

گاه به سرعت درج شده بر روی ماژولِ حافظه‌ی DDR سرعت کارساز نیز می‌گویند. در این مقاله نیز برای سادگی، سرعت درج شده بر روی ماژول فیزیکی حافظه‌ی DDR را سرعت کارساز  و سرعت کلاکی که حافظه عملاً  با آن کار می‌کند، سرعت واقعی خواهیم خواند.

 

البته باید دانست سرعت کلاکی که برای هر حافظه‌ی DDR قید می‌شود، حداکثر سرعت آن حافظه بوده  و هیچ تضمینی هستی ندارد که حافظه‌ی موردنظر به طور اتوماتیک و به شکل استوار با آن سرعت  شغل کند. برای مثال اگر یک حافظه‌ی DDR2-1066  را بر روی سوکتی نصب نماییم که در آن امکان کار با نرخ کلاک واقعی 400 مگاهرتز ( یا 800 مگاهرتز DDR)  وجود داشته باشد، بیشینه سرعت کارساز قابل دستیابی برای این ماژول حافظه  800 مگاهرتز است؛ چرا که سیگنال کلاک بدست کنترلر حافظه که در تو پردازنده و در خارج از ماژول قرار گرفته پیش‌بینی و تامین می‌شود و این کنترلر بیشینه توانایی پردازش داده‌ها با نرخ کلاک 400 مگاهرتز در خروجی ماژول را دارد (عموماً کنترلرهای حافظه‌ی DRAM یا به چهره یکپارچه درون پردازنده پیمان دارد یا در تراشه‌ی موسوم به پل شمالی مادربرد مستقر شده اند).

 

با پروا به اینکه در هر سیکل کلاک 2 بیت داده در حافظه‌های DDR رد و بدل می‌شود، با ضرب سرعت واقعی کلاک در عدد 2، تعداد داده‌ی انتقال یافته (Transfer) در هر ثانیه نیز به دست می‌آید که با یکتا میلیون انتقال بر ثانیه (MT/s) ذکر می‌شود و گاه این عدد به عنوان جایگزین سرعت کلاک کارساز حافظه‌ی DDR اعلام می‌شود.

 

روش نامگذاری حافظه‌های DDR 

برای نامگذاری تراشه‌های حافظه‌ی موجود در یک ماژول از عبارت DDRx-yyyy کاربرد می شود که در آن حرف x  نشان‌دهنده‌ی نسلِ حافظه (نظیر DDR2  یا DDR3) و عدد yyyy  گویای سرعت کلاک موثر حافظه‌ی مورد عقیده است. ولی برای نامگذاری خود ماژول‌های حافظه (DIMM) از عبارت PCx-zzzz استفاده می‌شود که در آن حرف x  مفتوح هم نشان‌دهنده‌ی دودمان حافظه‌ی DDR است و شماره zzzz  بیشینه نرخ انتقال داده‌‌ی آن  ماژول حافظه را ذکر می کند. 

 

برای محاسبه‌ی حداکثر نرخ انتقال داده‌ی یک ماژول حافظه، سرعت موثر آن حافظه‌ی DDR را در عدد 64 ضرب و سپس برای تبدیل حاصل به بایت بر 8 تقسیم می‌کنند (عدد 64 در این رابطه پهنای باس ماژول‌های حافظه‌ی DIMM مورد بهره‌گیری در کامپیوترهای شخصی است، ماژول‌های DIMM داده‌ها را در بسته‌های 64 بیتی انتقال می‌دهند). به عبارت سایر و به سادگی، اگر نرخ کلاک کارساز یک حافظه‌ی  DDR  را در شماره هشت ضرب کنیم، بیشینه نرخ انتقال داده‌‌ی آن ماژول حافظه محاسبه می‌شود. حداکثر نرخ انتقال داده‌ی یک ماژول در فصل مشترک کنترلر حافظه و ما‌ژول را می‌توان پهنای باند آن ماژول در نظر گرفت.

 

حداکثر نرخ انتقال داده‌ی ماژول حافظه = سرعت موثر ماژول × 8 

 

برای نمونه اگر بر روی ماژول حافظه عبارت DDR3-1333  درج شده باشد، این حافظه از دودمان سوم حافظه‌های DDR  بوده و سرعت کلاک کارساز آن 1333 مگاهرتز است. بنابراین، حداکثر نرخ انتقال داده‌ی این حافظه از ضرب عدد 1333 در عدد 8 به دست می‌آید که حاصل 10666  مگابایت در هر ثانیه خواهد بود، لذا این ماژول حافظه با نام PC3-10666 تعریف می‌شود که این عبارت همراه با اسم تراشه‌ی حافظه‌ی باره بهره‌گیری (DDR3-1333) بر روی برچسب ماژول درج می شود. گاه شماره به دست آمده رند می‌شود و مثلاً به جای عدد 10666، ماژول حافظه با عنوان PC3-10600 معرفی می‌شود.

 

باید توجه داشت که سرعت و نرخ انتقال داده‌ی بیان شده بر روی برچسب‌های حافظه‌ی DDR، حداکثر سرعت و نرخ انتقال داده‌ی آن ماژول است و شدنی است دسترسی به این اعداد به لحاظ محدودیت‌های مادربرد عملاً امکان‌پذیر نباشد. از طرفی برای محاسبه‌ی این اعداد و ارقام فرض بر این است که در هر سیکل کلاک میانی تراشه و کنترلرِ حافظه داده‌هایی رد و بدل شود که معمولا چنین اتفاقی نمی‌افتد؛ چرا که در بعضی سیکل ها به جای انتقال داده، دستورالعمل‌ها و فرامینی وسط کنترلر و تراشه جابه‌جا می‌شود. برای مثال گاه فرمانی از سوی کنترلر در بعضی سیکل‌ها به ماژول ارسال می‌شود تا دیتا های اندوخته شده در محل خاصی از حافظه را تحویل کنترلر دهد و در این گونه موارد داده‌ای بین کنترلر و تراشه جابه‌جا نمی‌شود. 

 

مقایسه‌‌ گونه ها حافظه‌های DDR

 

نقد و بررسی حافظه‌های DDR

 

سرعت کلاک و نرخ انتقال داده

 


تا به امروز چهار نسل از حافظه های DDR  دربرگیرنده DDR3، DDR2، DDR و DDR4 ارائه شده است.  تفاوت اصلی میان نسل‌های مختلف حافظه‌های DDR بیشینه نرخ انتقال داده‌ای است که در هر دودمان از این تراشه ها قابل دستیابی است. به عنوان مثال بیشینه نرخ انتقال داده‌ی حافظه DDR3  مساوی است با 12800MB/s  و بیشینه نرخ انتقال داده‌ی یک ماژول DDR2 مساوی است با 8533MB/s.  

 

 

باید توجه داشت که امکان دارد بعضی از سازندگان ماژول‌هایی با سرعت‌های بالاتر از استانداردهای فوق در هر نسل DDR ارائه دهند که این سرعت‌های بالاتر فقط از طریق اورکلاک ماژول قابل دستیابی است و به طور عادی مادربرد، خروجی ماژول حافظه را روی آن سرعت تنظیم نمی‌کند. به عنوان مثال فرض کنید که یک ماژول حافظه‌ی DDR3-2133 یا PC3-17064 خریداری و آن را بر روی سوکت DDR3 سیستم خویش نصب کرده‌اید. عدد 2133 بیشینه سرعت کلاک کارساز این ماژول است و بسامد کلاکی که این ماژول در شرایط عادی با آن پیشه می‌کند، عددی کوچکتر است.

 

ما‌ژول‌های DDR3 عموماً با سرعت موثر استاندارد 1333 مگاهرتز (سرعت واقعی 666 مگاهرتز) شغل می‌کند و برای رسیدن به سرعت کارساز 2133 مگاهرتز ( سرعت راستین 1066 مگاهرتز در چهره پشتیبانی مادربرد) باید به صورت دستی حافظه‌ی رم را اورکلاک کرد. برای اورکلاک حافظه‌ی DDR باید از حمایت مادربرد از آن میزان بسامد قصد اطمینان حاصل کرد و حتی‌الامکان از حافظه‌هایی بهره‌گیری کرد که با تجهیز به خنک‌کننده‌ی پسندیده امکان دفع گرما مازاد تراشه‌ها‌ی DDR را داشته باشد. محدوده‌ی سرعت کلاک موثر در نسل های گوناگون DDR به اضافه‌ی محدوده قابل دستیابی طی اورکلاک در شکل زیر بهتر دیده می‌شود.


راهنمای خرید مودم وای فای

این ایام در اکثر منازل مودم وایرلس هستی دارد و افراد با نصب و تاسیس آن در خانه از اینترنت پر سرعت کاربرد می کنند. بعد از مدتی شدنی است مودم دچار سخت شود و نیاز به جایگزینی داشته باشد. بهتر است برای خرید مودم از راهنمای خرید مودم کمک بگیرید الی بهترین مودمی که با بودجه شما متناسب است را برگزیدن کنید و از سرعت بالای اینترنت لذت ببرید.

 

مشاوره خرید مودم وای فای

مودم های وایرلس (wireless) بهترین گونه مودم محسوب می شوند. این ایام بیشتر افراد برای منزل، کمپانی های تجاری  و … از این گونه مودم بهره‌گیری می کنند.

 

راهنمای خرید مودم وای فای

 

با مودم وای فای چندین دستگاه به صورت هم زمان می توانند به اینترنت متصل شوند.

البته شدنی است با اتصال مقارن چند دستگاه به اینترنت سرعت آن کاهش پیدا کند که این مورد به پهنای باند اینترنت شما وابستگی دارد.

 

مودم ها به چهره کلی یا تک پورت هستند و یا شمار پورت های اکثریت دارند الی بتوانند به دستگاه هایی که کارت شبکه دارند اما قابلیت اتصال بی سیم را ندارند نیز به اینترنت متصل کنند.

مودم هایی که حائز 4 پورت LAN هستند، به این معنا است که 4 دستگاه سیستم خانگی یا لپ تاپ(که حائز کارت شبکه هستند) می توانند به طور سر راست به مودم به صورت LAN و با سیم به مودم متصل شوند و اینترنت بگیرند.

 

بعضی از مودم ها تک آنتن هستند و برخی سایر 2 یا بیشتر آنتن دارند.

مودم هایی که آنتن های بیشتری دارند، برد اکثریت دارند و برای پیرامون های بزرگتر مشابه کمپانی ها مناسب تر هستند.

لازم به ذکر است مودم های دو یا سه آنتنه نسبت به مودم های تک آنتن گران تر هستند.

 

 

انواع مودم های وایرلس

 


مودم های وایرلس انواع مختلفی مانند:

 

  • مودم سری A و B
  • مودم سری G
  • مودم سری N

که با توجه به نوع کاربری می توانید گرد را انتخاب کنید،

 

برای نمونه اگر تعقیب مودمی با سرعت بالا و به روز هستین که به نسبت قابلیت هایش بها مناسبی داشته باشد ما به شما مودم روتر D-Link DSL-2877AL را معرفی میکنیم که سه آنتنه و کاملا به روز است و امکانات احسان دارد.

همچنین برای برگزیدن بهترین گزینه رهنمود می شود از مشاوران ما در این زمینه کمک بگیرید.

 

علاوه بر مودم های وای فای، مودم های ADSL هم وجود دارد که برای محیط‌ هایی که تنها یک یا دو سیستم به آن وصل می شود و قرار نیست سیستم دیگری از اینترنت بهره‌گیری کند، مناسب است.

با توجه به این که این روزها در هر خانه ای گوشی هوشمند و تبلت وجود دارد، خرید مودم وای فای به صرفه تر است.

 

قبل از خرید مودم به تعداد پورت ها و آنتن های آن حتما توجه کنید و با پروا به احتیاج خود از یک شرکت معتبر و با گارانتی مودم مناسب را تهیه کنید.

 

اگر قصد خرید مودم را دارید حتما از مشاوره خرید مودم کمک بگیرید تا هزینه خود را برای خرید یک مودم مناسب و کاربردی مصرف کنید.

و پس از خرید مودم، رضایت کامل را از عملکرد مودم و سرعت اینترنت داشته باشید.


معرفی انواع تکنولوژی و استاندارد وایفای

تکنولوژی وای‌فای به عنوان گزینه دوست داشتنی برای دست‌یابی به بستگی اینترنتی بی‌سیم، از استانداردهای مختلفی بهره‌مند شده است. روترهایی که به قصد به کارگیری این فناوری دردسترس قرار گرفته‌اند نیز انواع و اقسام متفاوتی دارند. در این مطلب نگاهی دقیق‌تر به ابعاد مختلف این تکنولوژی خواهیم داشت.

 

معرفی انواع تکنولوژی و استاندارد وای‌فای

 

تکنولوژی وای‌فای امروزه به یکی از اصلی‌ترین فناوری‌هایی تبدیل شده که در طیف وسیعی از دستگاه‌های الکترونیکی به اتفاق از آنگونه گوشی‌های هوشمند کاربرد می‌شود. این فناوری نیز مشابه با آنچه در دیگر تکنولوژی‌ها گواه هستیم روند توسعه را به تدریج پیموده الی تاثیر بیشتری را در کمر بستن کاربران قرار دهد. در این مطلب از شهر سخت‌افزار، نگاهی دقیق به استانداردهای گوناگون این فناوری و آنچه مایه می‌شود کاربران گوشی‌های هوشمند یا دیگر دستگاه‌های الکترونیکی همانند لپ‌تاپ‌ها، تبلت‌ها یا کامپیوترهای شخصی، به بهترین شکل شدنی از این تکنولوژی کاربرد کنند خواهیم داشت.

گوشی‌های هوشمند این ایام به گجت‌های الکترونیکی چندکاره‌ای تبدیل شده‌اند که طیف وسیعی از سرویس‌ها را در گزین کردن مالکان خود قرار می‌دهند. در این بین، ارتباط با شبکه اینترنت، قابلیتی کلیدی به حساب می‌آید که سرویس‌دهی بهتر و متنوع‌تر را فراهم می‌کند. اگرچه گوشی‌های هوشمند امکان به کارگیری شبکه تلفن به اتفاق را برای دسترسی به اینترنت فراهم می‌کنند اما دلایل مختلفی هستی دارند که کاربر را به استفاده از وای‌فای ترغیب می‌کنند. از جمله این دلایل می‌توان به استقامت بیشتر شبکه‌های وای‌فای یا سرعت بالاتر اشاره کرد. با این تفاسیر، آشنایی با استانداردهای شبکه وای‌فای برای دست‌یابی به بهترین تجربه کاربری اهمیت ویژه‌ای پیدا خواهد کرد.

 

پیش از آنکه نگاهی به جدیدترین فناوری‌های وای‌فای در قالب روترهای موجود در بازار داشته باشیم بد نیست تاریخچه این تکنولوژی را از عقیده بگذرانیم تا با آنچه در مسیر تکامل وای‌فای حادث شده بیش از قبل آشنا شویم.

 

استانداردهای وای فای

کاربران خانگی و بازرگانی وقتی که برای خرید ساز و برگ شبکه به بازار مراجعه می‌کنند با آرایه‌های متفاوتی مقابل می‌شوند. این در حالی است که سازگاری گوشی‌های هوشمند یا سایر دستگاه‌های الکترونیکی با این استانداردها نیز به همان اندازه اهمیت دارد. طیف وسیعی از محصولات، در حال حاضر استانداردهایی نظیر 802.11a، 802.11b/g/n یا  802.11ac را در مقابل شما قرار می‌دهند که در مجموع فناوری وای‌فای را تشکیل می‌دهند.

 

در این دسته از مطلب سعی خواهیم کرد نیم‌نگاهی به استانداردهای وای‌فای داشته باشیم الی تکامل آن‌ها را به‌طور دقیق‌تر و با جزئیات بالاتری بررسی کنیم.

 

802.11

در سنه 1997 میلادی انستیتو مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) نخستین استاندارد WLAN را پایه‌گذاری کرد. این استاندارد بعد از تشکیل دسته جمعی که به پیگیری توسعه این استاندارد برآمد، 802.11 نام گرفت. بدبختانه شوربختانه 802.11 فقط از پهنای باندی بیشینه الی 2 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کرد که برای بسیاری از کاربردها، محدود و پایین‌تر از سطح انتظار بود. همین فرمایش مایه شده تولید محصولات وایرلس با استاندارد 802.11 در حال آماده متوقف شود.

 

802.11b

در سال 1999 میلادی پروسه توسعه استاندارد ابتدایی 802.11 به نقطه تکامل بعدی قبض و IEEE استاندارد 802.11b را برپایی کرد. 802.11b از پهنای باندی لغایت 11 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند.

 

802.11b از همان بسامد رادیویی 2.4 گیگاهرتز، مثل با آنچه در استاندارد ابتدایی 802.11 شاهد بودیم حمایت می‌کند. شرکت‌های سازنده ترجیح دادند از این فرکانس‌ها کاربرد کنند لغایت هزینه تولید محصولات خویش را تفریق دهند. درنظر داشته باشید که استاندارد 802.11b می‌تواند به واسطه مشخصات فنی، تداخل با مایکروویو، تلفن‌های بی‌سیم و دیگر دستگاه‌ها و تجهیزاتی که از همین باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز بهره‌گیری می‌کنند را به تعقیب داشته باشد. با هستی این، با نصب تجهیزات 802.11b در فاصله مشخص و بخردانه از دیگر تجهیزات، می‌توان به راحتی حجم زیادی تداخلات را از وسط برد.

 

مزایای 802.11b: هزینه کم، پوشش سیگنال در حتماً مطلوبی پیمان دارد، به راحتی مسدود نمی‌شود.

 

معایب 802.11b: حداکثر سرعت آن در پایین‌ترین مشقت شدنی در وسط استانداردهای موجود پیمان دارد. گمان کردن تداخل فرکانسی با سایر دستگاه‌ها و تجهیزات خانگی همواره هستی دارد.

 

802.11a

همزمان با توسعه 802.11b، متخصصان IEEE دست به توسعه استاندارد دیگری زدند که از 802.11 منشعب شده و 802.11a نام داشت.

از آنجایی که 802.11b خیلی سریع‌تر در مقایسه با 802.11a به محبوبیت قبض بعضی معتقدند 802.11a بعد از 802.11b ایجاد و ثبت شد. با هستی این، حقیقت آن است که این دو استاندارد تقریباً به طور مقارن برپایی شدند. با پروا به هزینه بالاتر، معمولاً استاندارد 802.11a در شبکه‌های تجاری و سازمانی یافت می‌شود. این در حالی است که 802.11b در بازار محصولات خانگی، محبوبیت و کاربرد اکثریت داشته است.

802.11a از پهنای باندی لغایت 54 مگابیت بر ثانیه و سیگنال‌هایی در طیف فرکانسی تایید شده نزدیک 5 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند. این فرکانس بالاتر در مقایسه با 802.11b، مایه خواهد شد محدوده پوشش شبکه‌های 802.11a کم‌تر شود. علاوه بر این، فرکانس بالاتر به این معنا هم خواهد بود که سیگنال‌های 802.11a راه سخت‌تری را برای نفوذ و گذر از دیوارها و دیگر موانع خواهند داشت.

از آنجایی که 802.11a و 802.11b از فرکانس‌های متفاوتی بهره‌گیری می‌کنند، این دو استاندارد با هم سازگاری ندارند. برخی شرکت‌های سازنده، ساز و برگ ترکیبی را در قالب به کارگیری دو استاندارد 802.11a/b ارائه می‌دهند اما این محصولات در هر لحظه، از یکی از استانداردها کاربرد می‌کنند. به عبارت دیگر، هر دستگاه متصل به وای‌فای باید از گرد از این دو استاندارد کاربرد کند.

 

مزایای 802.11a: سرعت حداکثری بالا. فرکانس‌های تایید شده راهبند از برپایی تداخل با تجهیزات سایر می‌شوند.

 

معایب 802.11a: هزینه بالا. پوشش سیگنالی کم‌تر که به راحتی مسدود شدن را به همراه خواهد داشت.

 

802.11g

در سال‌های 2002 و 2003 میلادی گواه پشتیبانی محصولات WLAN از استاندارد جدیدی به اسم 802.11g بودیم. این تقسیم از محصولات در همین سال‌ها روانه بازار شدند. هدف از گسترش 802.11g آن بود که ترکیبی از بهترین قابلیت‌ها و گزینه‌های موجود در 802.11a و 802.11b گرد هم آورده شود.

802.11g از پهنای باندی لغایت 54 مگابیت بر ثانیه حمایت کرده و برای دست‌یابی به پوشش وسیع‌تر، از بسامد 2.4 گیگاهرتز کاربرد می کند. 802.11g حمایت از 802.11b را کماکان قبل روی کاربران پیمان می‌دهد. به این ترتیب امکان به کارگیری اکسس پوینت‌های 802.11g با آداپتورهای بی‌سیم شبکه 802.11b و بالعکس هستی دارد.

مزایای 802.11g: سرعت حداکثری بالا، پوشش سیگنال در مرز خوبی بوده و به راحتی مانعی در برابر آن ایجاد نمی‌شود.

 

معایب 802.11g: هزینه بیشتر در مقایسه با 802.11b، امکان برپایی تداخل سیگنال به واسطه به کارگیری باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز

 

802.11n

802.11n که از آن با عنوان Wireless N هم یاد می‌شود به نحوی طراحی شده الی با استفاده از چندین سیگنال بی‌سیم و آنتن (که از این مجموعه، با عنوان تکنولوژی MIMO یاد می‌شود) به جای یک مقدار واحد، پهنای باند پشتیبانی شده در مقایسه با 802.11g درمان پیدا کند.

 

در سنه 2009 میلادی، کمیته استانداردسازی اعلام کرد 802.11n امکان دست‌یابی به پهنای باند شبکه 300 مگابیت برثانیه را فراهم می‌کند. 802.11n با توجه به بهره‌مندی از تراکم سیگنال درمان یافته، پوشش گسترده‌تر را هم در مقایسه با استانداردهای قدیمی‌تر وای‌فای به همراه داشته است. علاوه بر این، گواه سازگاری آن با مولفه‌های 802.11b/g در کلاینت‌ها هستیم.

 

مزایای 802.11n: بیشترین مقدار ثبت شده برای بیشینه سرعت در سنجش با استانداردهای قدیمی‌تر، بهترین پوشش سیگنال، مقاومت اغلب در برابر تداخل سیگنال با منابع خارجی

 

معایب 802.11n: هزینه اغلب در سنجش با 802.11g، استفاده از چند سیگنال شدنی است به تداخل با شبکه‌های موجود بر پایه استانداردهای 802.11b/g منجر شود.

 

802.11ac

 نسل جدید استاندارد وای‌فای که گزینه‌ای محبوب هم به حساب می‌آید 802.11ac نام گرفته که از فناوری وابستگی بی‌سیم دو بانده استفاده می‌کند. به این ترتیب امکان حمایت همزمان از ارتباطات روی هر دو باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز برای کلاینت فراهم خواهد شد. این در حالی است که در روتر باید از آنتن‌های جداگانه کاربرد کرد. 802.11ac از گزینه سازگاری با نسل‌های باستانی یعنی 802.11b/g/n هم در کنار پهنای باندی لغایت 1300 مگابیت بر ثانیه در باند 5 گیگاهرتز به علاوه پهنای باند 450 مگابیت بر ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند.

 

(Wi-Fi 6 (802.11 ax

کریستین کیم تحلیلگر ارشد گستره اینترنت اشیا، ارتباطات و صنایع مخابراتی در کمپانی IHS Markit برآورد زده میزان عرضه دستگاه‌های الکترونیکی مجهز به استاندارد Wi-Fi 6 (802.11 ax) الی سنه 2021 میلادی به 58 میلیون خواهد رسید. این در حالی است که IDC نوید دیتا شاهد بهره‌برداری روزافزون وای‌فای 6 تا سنه 2019 میلادی باشیم لغایت این استاندارد، به گزینه ارجح ارتباطی در بستر استانداردهای وای‌فای در سنه 2021 تبدیل شود. یگانه از انگیزه ها این امر، افزایش چهار تساوی گنجایش انتقال اطلاعات وای‌فای 6 یا همان 802.11 ax در سنجش با نسل قبلی استاندارد وای‌فای یعنی Wi-Fi 5 (802.11 ac) است.

 

وایفای 6 (802.11 ax) دسترسی به نسخه چند کاربره OFDMA و  MU-MIMO را برای بهره‌وری بهتر در دسته  انتقال داده‌ها در زمینه‌های بارگذاری و پایین‌گذاری به به اتفاق دارد. OFDMA امکان انتقال مقادیر حجیم اطلاعات را در بستر یک کانال مملو از نویز و آشفتگی فراهم می‌کند. این عمل از راه بخش یک سیگنال واحد به چند سیگنال کوچک‌تر انتقال یافته، ممکن می‌شود. ترکیب OFDMA و MU-MIMO امکان دست‌یابی به گنجایش افزایش یافته، پوشش بهبودیافته و همچنین عملکرد سطح بالاتر را در محیط‌های با تراکم فوق‌العاده زیاد فراهم می‌کند.

 

UL MU-MIMO یک قابلیت کلیدی جدید است که به اتفاق با استاندارد Wi-Fi 6 (802.11ax) معرفی شد. با بهره‌برداری از UL MU-MIMO، چندین و چند سرویس‌گیرنده متصل به نقطه پیوستگی می‌توانند پاسخ‌های تأیید (Acknowledgement Responses) را به طور مقارن ارسال کنند. به این ترتیب در سررسید انتقال، صرفه‌جویی خواهد شد. در پایان امر، این روند به شفا خروجی و بهره‌وری شبکه منجر خواهد شد.

 

یکی سایر از قابلیت‌های مهم Wi-Fi 6 (802.11 ax) حمایت آن از سرویس‌گیرنده‌هایی است که فقط در بستر 20 مگاهرتزی پیمان دارند. این امر، به طور ویژه، گزینه‌ای سودمند برای دستگاه‌های پرکار در بستر اینترنت اشیا است که به طاقت مصرفی پایینی احتیاج داشته و البته از باتری‌هایی با ابعاد حقیر برخوردارند. در مقام مقایسه، Wi-Fi 5 (802.11 ac) از سرویس‌دهنده‌های 80 مگاهرتزی حمایت می‌کند.

 

پروتکل Wi-Fi 6 (802.11 ax)، امکان آپ‌استریم و دان‌استریم مقارن اطلاعات با حمایت از MU-MIMO را در بسامد مذکور فراهم می‌کند. در نتیجه این امر، گواه عملکرد سطح بالاتر در بستر وای‌فای، به گزیده تر در محیط‌های با تراکم بالاتر همانند استادیوم‌ها، مراکز ترابری یا سایر محیط‌های اینچنینی خواهیم بود.

 

درنظر داشته باشید که MU-MIMO و OFDMA در ساحل هم راهکارهای قابل توجهی را برای سرویس‌دهی هرچه بهتر به چندین و چند کاربر فراهم می‌کنند. از نگاهی دیگر، باید توجه داشت که MU-MIMO موثرترین راهکار برای محدوده‌های پوششی  نزدیک  الی میانه است. این در حالی است که OFDMA تاثیرگذاری خویش را در تمامی ابعاد نزدیک، میانه و دور نشان می‌دهد. MU-MIMO سرویس‌دهی به چند کاربر را از راه بافردهی کامل به ترافیک انتقالی، عملی می‌کند. این در حالی است که OFDMA زمانی بهره‌برداری می‌شود که چندین و چند بستر ارتباطی، مقادیر اندک اطلاعات را انتقال می‌دهند.

 

مزایای 802.11 ax: قابلیت اطمینان بالاتر، درمان سرعت تا چهار برابر در مقایسه با 802.11 ac، افزایش گنجایش به اخص در بستر اینترنت اشیا به همراه شفا عملکرد باتری دستگاه‌های الکترونیکی

 

معایب 802.11 ax: فراگیر نبودن این استاندارد در حوزه‌های مختلف که البته چشمداشت می‌رود با گذشت زمان، مرتفع شود.


نحوه پیدا کردن آیفون گمشده

اپل مدت‌هاست که سرویس «Find My iPhone» را برای پیدا کردن و مهار آیفون‌های گمشده به کاربران خود ارائه می‌کند. اما از iOS 13 و macOS Catalina این سرویس به طور کلی دگرگون می‌شود و گواه پیوستگی تکاپو آن در اپلکیشنی جدید تحت عنوان «Find My» خواهیم بود.

 

این نرم‌افزار علاوه بر اینکه برای هر 2 سیستم‌عامل macOS Catalina و iOS 13 عرضه خواهد شد، برنامه Find My Friends را هم در دل خویش جای دیتا است. فلذا با به کارگیری «Find My» نه فقط قادر به پیداکردن تمامی دستگاه‌های گوناگون خود خواهید بود. بلکه امکان پیدا کردن دوستانی که محل خود را با شما به اشتراک گذاشته‌اند را نیز خواهید داشت.

 

نحوه پیدا کردن آیفون گمشده

 

یکی سایر از ویژگی‌های جذاب نسخه جدید این سرویس «امکان پیدا کردن دستگاه‌ها حتی در حالت آفلاین» است. به ذکر دیگر اگر هرکدام از دستگاه‌های اپل خود را گم کنید، حتی در چهره آفلاین بودن دستگاه بازهم توانا خواهید بود آن را پیدا کنید.

 

اپل درباره روش عملکرد این خاصیت در نرم‌افزار Find My این طور می‌گوید:

 

دستگاه خود را بدون پیوندیدن به وای‌فای یا حضور در پوشش شبکه به اتفاق پیدا کنید. هنگامی که برای دستگاهی اعلام مفقودی کنید و دستگاه اپل دیگری در کنار دستگاه شما باشد؛ آن دستگاه قادر به تشخیص سیگنال منحصر به فرد بلوتوث دستگاه شما خواهد بود و محل دستگاه‌تان را به شما گزارش خواهد کرد.

 

البته برای استفاده از این ویژگی‌ باید حائز دستگاه تحت برند اپل باشید. دستگاه اول، دستگاه گمشده خواهد بود و دستگاه دوم کلید رمزگشایی محل دستگاه نخست را درون خویش دارد.

 

گزارش وبسایت Weird می‌تواند به نکوداشتن نحوه عملکرد این شیوه را ضمن حفظ امنیت کاربران توضیح دهد:

 

به عنوان مثال وقتی بخواهید لپ‌تاپ کمشده خود را پیدا کنید، باید به دومین دستگاه اپل خود مراجعه کنید. فرض کنید سراغ یک آیپد رفته‌اید. در این حالت آیپد شامل کلید رمزگشایی لپ‌تاپ و کد عمومی برای معرفی لپ‌تاپ شما است. هنگامی که عملیات جستجو را پیش درآمد کنید، آیپد کد عمومی جهت معرفی دستگاه شما را در کمر بستن اپل می‌گذارد. سپس اپل از میلیون‌ها کد موجود و لوکیشن‌های رمز گذاری شده دستگاه شمارا پیدا می‌کند، کلید رمزگشایی دستگاه را تطبیق می‌دهد و محل آن را اعلام می‌کند.

 

چگونه آیفون، آیپد یا مک آفلاین گمشده خویش را در iOS 13 و macOS Catalina پیدا کنیم؟

  1. نرم‌افزار "Find My" را اجرا کنید.
  2. از قسمت پایینی سربرگ "Devices" را گزینش کنید.
  3. در لیست و نقشه تعقیب دستگاه خود بگردید.
  4. با انتخاب دستگاه توانا خواهید بود آن را تعقیب کنید، آن را به صدا در بیاورید یا اطلاعات آن را منزه کنید.